"W Kraju Kłamczuchów" - przedstawienie dla dzieci i rodzi­ców prezentowane na scenie Teat­ru Polskiego - rozgrywa się jak "Król Ubu": w Polsce, czyli ni­gdzie. Toczy się we współczesnej scenerii doskonale znanej dzie­ciom i dorosłym, a więc w pejzażu znaczonym napisami na murach. Wszelako hasło: "Klempicz" wid­niejące na scenie, jest w pewnym stopniu miarą zapóźnienia tego przedstawienia, które jeszcze przed pół rokiem brzmiałoby cel­niej i aktualniej. Oczywiście dla dorosłych, bo dla dzieci jest przecież opo­wieścią o przygodach Jan­ka, obdarzonego głosem jak trąby jerychońskie, co już na wstępie ob­jawia się rozwaleniem szkolnej bu­dy. Janek trafia do kraju rządzone­go przez ekipę twardzieli (eks-piratów), do kraju w którym wszystko jest na opak. Władza wprowadza "nowomowę" pozwalającą fałszo­wać do woli rzeczywistość, opartą i tak na pozorach tylko. Wszyscy udają więc, że wierzą w to, w co wierzyć nakazane, a mówią co i