Nie ukrywam podziwu dla redak­torów zespołu literackiego po­znańskiej rozgłośni PR. W mo­jej "Irenie" często ich słyszę, au­dycji jest po parę godzin miesięcznie, tematów serwują wiele, więc tłoczno na poznańskiej fali. Różnorod­ność konwencji, formy, sporo nazwisk twórców, no i wchodzenie na warszaw­ską antenę, wyszukiwanie aktualności, wszystko tworzy całość logiczną, a ob­fitość serwisów informacyjnych dopeł­nia krajobrazu życia literackiego. Omówienia, recenzje nowych książek, nie tylko autorów poznańskich, prezentacja Wydawnictwa Poznańskiego, cykl tea­tru poezji, a w nim niedawno Rim­baud, Wojaczek, Cendrars, na przemian ze słuchowiskami z tekstów Brandstaet­tera i Stachury, albo pisarze skandy­nawscy i niemieccy, wszystko to przed­stawiane rzetelnie, znalazło zapewne "posłuch". Przyznaję, że nie zaglądałem do czwartej księgi królewskiej proroka Elizeusza, a powołała się na nią Kazi­miera Iłłakowiczówna w liś