William Shakespeare napisał "Miarkę za miarkę" w 1604 r., tuż przed "Królem Learem" i "Mak­betem". Dramat ten, chętnie wysta­wiany na świecie i rzadko w Polsce, odczytywany był na wiele sposobów. Krakowianie będą się mogli przeko­nać, jak zinterpretował go Tadeusz Bradecki - reżyser ostatniej w tym sezonie premiery w Starym Teatrze. - Shakespeare stosuje w "Miarce..." wyraźne odniesienia i dosłowne cytaty z Biblii, dlatego jego dramat uważany był przez długi czas za wzór chrześci­jańskiej sztuki - tłumaczy Tadeusz Bra­decki. - Później postrzegano go już jed­nak zupełnie inaczej: od XVII w. zna­lazł się na indeksie księży jezuitów ja­ko prowokacyjna opowieść o niemożli­wości dochowania nakazywanych przez Pismo Święte cnót. Książę Vincentio, opuszczając miasto, ustanawia swego zastępcę, namiestnika Angelo. Ten ska­zuje na śmierć młodego szlachcica, któ­ry nie chciał się ożenić z matką swoje­go nieślubnego dziecka. Życi