Świat występku w inscenizacji Bradeckiego jest równie powab­ny jak kraina cnoty. Pośrodku tych dwóch potężnych sił stoi człowiek, który "nie czyni dobrego, które chce, ale złe, którego nie chce, to czyni" (św. Paweł). Komedia Szekspira "Miałka za miar­kę" dzieje się w średniowiecznym Wiedniu. Rządzi tam Książę, którego łagodność doprowadziła w mieście do rozpasania obyczajów ponad wszelką miarę. Książę postanawia na pewien czas opuścić tron i przekazać władzę namiestnika hrabiemu Angelo, wyznawcy twardych zasad moralnych. W przebraniu mnicha władca obserwuje bieg wydarzeń, a nawet całkiem sku­tecznie nań wpływa. Powraca na tron, gdy trzeba osądzić czyny poddanych, w tym namiestnika, którego niezłomność - poddana ciężkiej próbie cielesnej pokusy - przerodziła się w zwykłą nikczemność. "Miarka za miarkę" daje się czytać na rozmaite spo­soby. W spektaklu Bradeckiego jest to studium o nie zbadanych tajemnicach ludzkiej na