Jerzy {#os#1115}Jarocki{/#} (ur. 1929), jeden z najwybitniejszych twórców polskiego te­atru. Ukończył wydział aktorski PWST w Krakowie i reżyserię na moskiewskim GITIS. Debiutował w 1957 r. "Balem manekinów" Jasieńskiego w Teatrze Ślą­skim w Katowicach. Od 1962 r. związany etatowo ze Starym Teatrem w Krako­wie. W latach 1958-72 realizuje przedstawienia w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, w latach 1972-82 w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, od 1992 r. współpracuje z wrocławskim Teatrem Polskim. Profesor PWST w Krakowie. Za granicą reżyserował: w Zurychu, Monachium, Amsterdamie, Belgra­dzie, Norymberdze, Bonn. Laureat wielu nagród na festiwalach krajowych i zagranicznych. Ważniejsze przedstawienia: "Matka", "Szewcy" Witkacego, "Ślub" Gombrowicza, "Na czworakach", "Starsza kobieta wysiaduje", "Pułap­ka" Różewicza, "Paternoster" Kajzara, "Trzy siostry", "Płatonow" Czechowa, "Proces" Kafki, "Król Lear" Szekspira, "Życie snem" Calderona, "Zmierzch" Babla