Akcja słynnego - głównie za sprawą odległego od wersji teatralnej filmu Boba Fosse'a -musicalu "Cabaret" rozgrywa się w Berlinie na początku lat trzydzies­tych. Do tego okresu sztuka powraca często i chętnie. Republika Weimar­ska, rozchwiana politycznie, była miejscem fermentu myśli. Ta niezwykła eksplozja twórcza miała też swoje tło neurasteniczne, chorobliwe. Świadko­wie opisują ówczesny Berlin, światową stolicę kabaretu, jako miasto pełne niepokojących zboczeń i - jak pisał {#au#1792}Peiper{/#} - "trawione przez opalizującą gorączkę". Dekadencja berlińskiego kabaretu polegała na splocie radości i rezygnacji, wulgarności i rafinady, stępionego bólu i tanich pocieszeń, których wzruszającą tandetność wyczuwała epoka weimarska. "Cabaret" prowadzi w samo sedno tego klimatu. Pokazuje scenę, na której każdego wieczoru odbywa się widowisko wesołe i smutne jednocześnie, z tłustawymi girlsami, swawolnymi, ale gorzkimi piosenkami i genialn