Co Pan sądzi o dotychczasowej dysku­sji na temat teatru telewizji? - Teatr, jeśli ma w pełni na to miano zasłużyć, musi wydobywać z życia, z atmosfery naszych czasów istotne wartoś­ci. Celowi temu służy w równym stopniu działalność praktyczna co i refleksja teo­retyczna, której jednym z przejawów są publiczne dyskusje osób zainteresowanych - gdy chce się przydać powagi owej wy­mianie opinii, powiada się - osób kompe­tentnych. Nie jest dla mnie rzeczą obo­jętną w jaki sposób teatr może się możli­wie najdoskonalej zadomowić w telewi­zji - w tym sensie jestem osobą zainteresowaną. Zastrzegam się jednocześnie, że nie telewizja w ogóle, lecz sprawa teatru telewizji interesuje mnie przede wszyst­kim. Jeżeli jednak w dyskusji pada okreś­lenie "specyfika telewizji", a jego znacze­nie nie zostaje bliżej sprecyzowane - wtedy trudno się porozumieć dyskutan­tom. Szasta się ową "specyfiką", czyni się z niej wyróżnik wartościujący, bez