MAŁO kto zdaje sobie spra­wę, że akcja "Cyganerii" za­wiązuje się i przez dwa pierwsze akty rozgrywa się w Noc Wigilijną. Scenom z życia pary­skiej cyganerii, opisanym przez Henri Murgera, operowy kształt nadali nie­zależnie od siebie Ruggero Leoncavallo i Giacomo Puccini. Dzieło tego ostatniego wystawiła właśnie Opera Wrocławska. Waldemar Zawodziński, nie od dziś zaskakujący oryginalno­ścią swych inscenizacyjnych pomy­słów, i tym razem nie zawsze docho­wywał wierności literze libretta. Nie sprzeniewierzył się natomiast fin de siecle'owym realiom z czasów powsta­nia utworu. Drugi akt rozegrał zatem na tle żelaznych konstrukcji, jakby zaprojektowanych przez samego inży­niera Eiffela, a uzupełnionych opuszczaną zastawką z secesyjnymi moty­wami dekoracyjnymi, kiedy akcja przenosi się do wnętrza kawiarni. Z kolei w trzecim akcie zadbał o rodzajowość miejsca - podmiejskiej rogatki. Ze swej strony Ewa Michnik wydo­była z partytury Pucciniego