Od kilkunastu lat trwa w kul­turze współczesnej fascynacja okresem międzywojennym. Epoka wielkiego kryzysu eko­nomicznego, narodziny i roz­wój faszyzmu w Niemczech, amerykańskie szaleństwo jazzu - to niesłychanie często przewi­jające się tematy filmów, ksią­żek, nawet spektakli teatral­nych. Magia tamtego czasu, wcale nie tak odległego, lecz przecież już fascynującego od­miennością zachowań, mody, urokliwymi modelami staroś­wieckich samochodów, drama­tyzmem przeżywanych konflik­tów powoduje, że z zaciekawie­niem i sentymentem oglądamy filmy albo czytamy książki o epoce naszych rodziców i dziadków. Teatr też ostatnio chętnie sięga po utwory, których akcja dzieje się w międzywojniu. Ponieważ brakuje odpowiednich utworów dramatycz­nych, adaptuje się powieści. Nie tak dawno pisałem o "Kronice wypad­ków miłosnych", którą przedstawił praski Teatr Popularny. Spektakl stanowiący adaptację znakomitej powieści Tadeusza Konwickiego uk