We wtorek 24 listopada 2015 roku w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego odbyło się spotkanie poświęcone pamięci Tadeusza Byrskiego z okazji ponownego wydania Jego książki "W pogoni za teatrem". Tym razem w wersji nieocenzurowanej, jak to miało miejsce przed laty w czasach Polski Ludowej. O tym wieczorze pisze Witold Sadowy.

We wtorek 24 listopada 2015 roku w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego odbyło się spotkanie poświęcone pamięci Tadeusza. Aktora, reżysera i pedagoga. Reformatora teatru. Człowieka wielkiego a przy tym niezwykle skromnego. Ideowca. Zakochanego w teatrze. Działającego aktywnie przez całe życie wraz żoną Ireną Byrską. Ten piękny wieczór zorganizowała i prowadziła Dorota Buchwald, dyrektor Instytutu Teatralnego z udziałem rodziny Byrskich: córki Agnieszki Byrskiej-Zaczyk, syna Krzysztofa Marii Byrskiego i wnuczki Marii Joanny Zaczyk-Reuss. Zabrakło jedynie drugiej córki - Katarzyny Byrskiej-Cugini, mieszkającej w Szwajcarii. Przysłała wyjaśniający list i żałowała bardzo, że nie udało się jej przyjechać do Warszawy w tym terminie. Wśród licznie przybyłej publiczności głos zabierali między innymi przyjaciele Tadeusza i Ireny Byrskich: żona poety Katarzyna Herbert, autor ksiązki o przyjaźni Byrskich z Grotowskim prof. Zbigniew Osiński