W dniach 25-27 listopada w Teatrze Polskim odbędzie się druga część sympozjum "Polityczność instytucji sztuki. Co po instytucji krytycznej?". Pierwsza odsłona odbyła się podczas tegorocznego Festiwalu Prapremier.
Największe wyzwanie dla publicznej instytucji sztuki stanowi z pewnością zmieniający się kontekst społeczny i ekonomiczny, szczególnie dotykający pracowników. Jak bowiem powinna dzisiaj funkcjonować publiczna instytucja sztuki wobec wyczerpywania się mo-delu demokracji reprezentacyjnej oraz post-fordowskiego modelu ekonomicznego? W jaki sposób instytucje sztuki powinny reagować na rosnącą rolę pracy kognitywnej, intelektu-alnej, afektywnej, kluczowej dla obecnego, późnokapitalistycznego systemu ekonomicz-nego, a oznaczającej między innymi nieustanną elastyczność pracowników, projektową i sieciową strukturę współpracy, tymczasowość i konieczność nieustannego dostosowy-wania się do zmiennych warunków zewnętrznych? Owszem, ten rodzaj pracy oferuje możliwość realizacji pasji, ale powoduje również zniesienie granic między pracą a życiem, rosnącą eksploatację czasu i sił pracowników; słowem, rosnącą prekaryzację warunków pracy. Jak instyt