Kiedy Dario Fo otrzymał w ubie­głym roku literacką Nagrodę Nobla, niewiele osób wiedziało kim on jest i jaki rodzaj pisarstwa reprezentuje. Polskie teatry tylko kilka razy wysta­wiały przedstawienia według jego tek­stów. Pierwsza prezentacja miała miej­sce w Łodzi - w 1960 r. Teatr Po­wszechny przygotował sztukę "Archaniołowie nie grają w bilard". Po blisko 40 latach mamy ponownie okazję za­poznać się z jego twórczością. 72-letni Dario Fo jest dramaturgiem, aktorem, mimem, reżyserem, sceno­grafem, kierownikiem trupy teatral­nej, telewizyjnym showmanem i publi­cystą. Jego pisarstwo mieści się po­między tradycją komedii dell'arte, bur­leski, wodewilu i musicalu, a teatrem zaangażowanym, poruszającym pro­blemy rasizmu, narkomanii, sytuacji społecznej kobiet. Zanim zwrócił się ku teatrowi politycznemu, w latach 50. pisał absurdalne farsy, takie jak "Czło­wiek nagi i człowiek we fraku" oraz "Nie wszyscy złodzieje przychodzą kraść". Te dw