W ramach obchodów dziesięciolecia Nowej Huty nowohucki Teatr Ludowy pod kierownictwem Krystyny Skuszanki wystawił Sztukę Marii Dąbrowskiej "Geniusz sierocy". "Geniusz sierocy" napisany w roku 1939 jest jednym z dwóch dramatów, jakie wyszły spod pióra Marii Dąbrowskiej, przy czym żaden z tych utworów nie doczekał się dotychczas świateł sceny. A więc kurtyna Teatru Ludowego odsłoniła przed widzami nową i niezbyt znaną szerszemu odbiorcy stronę twórczości autorki "Nocy i dni", pokazując Dąbrowską dramaturga i historyka. Tłem "Geniuszu sierocego" jest bowiem historia Polski, lata 1646-48, ostatnie lata panowania Władysława IV. Dąbrowska wydobyła na światło dzienne nie najgłośniejsze wypadki związane z tym panowaniem, a więc nie politykę morską Władysława IV, lecz epizod niespełniony, raczej poboczny, jakim był królewski plan wojny z Turcją. Współczesny historyk odnosi się do tych planów sceptycznie. W wydanej przez PAN "Historii Pol