Zdumiewająca, godna zazdrości wszystkich narodów świata jest wielkość i wszechstronność rosyjskiej dramaturgii realistycznej XIX wieku. Od Gogola do Gorkiego. A pomiędzy nimi niezwykła twórczość Ostrowskiego i Czechowa, Suchowo-Kobylina, Tołstoja - dramaturga i Turgeniewa - dramaturga. Dodajmy: i Sałtykowa-Szczedrina - dramaturga. Geniusz satyryczny Szczedrina? Tak, wiemy - ale wypowiadał się w formie epickiej, niezwykły dramat "Śmierć Pazuchina" to wyjątek... "Cienie" świadczą, że Szczedrin był również urodzonym pisarzem teatralnym, świadczą - po przeszło półwieczu od śmierci pisarza - o jego świetnym teatralnym widzeniu. Losy tej sztuki były niezwykle charakterystyczne. Korzystając z liberalizujących ukłonów Aleksandra II dał Szczedrin w "Cieniach" niezwykle śmiały, stanowczy, wyostrzony bezlitosny obraz urzędniczego świata współczesnej sobie Rosji, oskarżenie surowe, bez
Tytuł oryginalny
Sałtykow-Szczedrin na wrocławskiej scenie
Źródło:
Materiał nadesłany
Trybuna Ludu nr 68