KRZYSZTOF Bizio wyrósł na jednego z najmodniejszych - obecnie wystawianych - polskich dramaturgów.

Atrakcyjny pochód szczecińskiego autora (z wykształcenia i zawodu - architekta) przez polskie sceny i recenzje zapoczątkował spektakl Tomasza Mana w "Malarni": "Porozmawiajmy o życiu i śmierci". Tekst o zwykłej rodzinie ze zwykłego szarego bloku, w której komunikację zastąpiła telekomunikacja (najdosłowniej, bo prawie wszystkie dialogi to rozmowy telefoniczne), przemówił intensywnie dzięki oszczędnej i klarownej realizacji wspartej dobrą rolą Beaty Zygariickiej. Jednakże karierę ogólnopolską debiutanckiego dramatu' Bizia z pewnością zainaugurowała telewizyjna inscenizacja Krystyny Jandy, która to realizacja zresztą wzbudziła różne opinie. Najnowsza premiera we Współczesnym, przygotowywana przez znanego i cenionego dokumentalistę Piotra Łazarkiewicza, wpisuje się w estetykę i dotychczasowe zainteresowania K. Bizio. Wyostrzony słuch na polską codzienność tym razem w świetle teatralnych reflektorów postawi troje życiowych rozbitków - e