W poniedziałek, 23 marca o godz. 18.00 w Klubie Komediowym w Warszawie odbędzie się spotkanie łączące perspektywę religii i sztuki, teologii i teatru pod hasłem "Dziedziniec pogan".

Idol jest zapisem boskości na miarę ludzkiego spojrzenia, a więc niedoskonałym. Przez wyłączny kontakt z idolami niemożliwa jest theosis - owo wspaniałe przebóstwienie, jakie przepowiadali Ojcowie Kościoła. Pytanie tylko, czy cała sztuka musi być z konieczności idolatryczna? Czy teatr musi być z konieczności idolatryczny? Przeciwieństwem idola jest ikona - obraz prawdziwie do Boga przyciągający. Furtka, bez której doświadczanie Tajemnicy zmienia się w doznanie pełne pychy. By chronić się przed taką pokusą, po wieloletnich, a właściwie wielowiekowych gwałtownych ikonoklastycznych sporach wprowadzono w Kościele sztywne kanony tworzenia świętych, malarskich wizerunków. Niektórzy twórcy teatralni czynią z ikon element teatralnej scenografii, naiwnie (może często podświadomie) wierząc, że w ten sposób prowadzone "sacrum" ich teatralne dzieło "uwzniośli". Jednak czy naprawdę boskość w ten sposób jest w stanie wypełnić teatr? Przecież patr