Po "Wizycie starszej Pa­ni" i "Romulusie Wielkim" Warszawski Teatr Drama­tyczny wystawił wcześniej­szą sztukę Durrenmatta "Anioł zstąpił do Babilo­nu". Ta komedia fragmen­taryczna,jak nazwał ją autor nie ma jeszcze precy­zji i celności, klarowności koncepcji filozoficznej "Wi­zyty" - niemniej rzecz jest świetnie napisana pełna błyskotliwych paradoksów, ironii. Jest to gorzki humor,więcej - jest to humor straszny,demaskujący bez­sens ludzkiego losu,insty­tucji i praw przez człowie­ka stworzonych. Nie ma w tej sztuce nic,co by świta­ło nadzieją,co by dawało jakieś gwarancje sensu i ładu. Straszny świat strasz­nych ludzi,których nawet dary aniołów(bardzo zresz­tą sobą zajętych) nie są wstanie uszczęśliwić i zmie­nić. Durrenmatt atakuje ostro. Kanonada jego strza­łów jest gęsta i sprawia wrażenie dość bezładnej. Nie jest to jednak ważne. Sztuka,jeśli nawet brak jej jednolitości koncepcji,ma dostatecznie dużo in­nych walorów.