- Brassens jest u nas mniej znany niż np. Brel. A jeśli nawet go znamy, to najczęściej w bardzo krzywdzących tego twórcę tłumaczeniach - mówi Wojciech Młynarski, reżyser najnow­szego spektaklu w Rampie i tłumacz piosenek Brassensa. - Przetłumaczyłem większość z wy­korzystanych tu piosenek, ale skorzysta­łem też z przekładów Jeremiego Przybo­ry, Edka Stachury i Andrzeja Bianusza - opowiada Młynarski. - Utwory Bras­sensa usłyszałem po raz pierwszy w Pa­ryżu. Brassens był wtedy ujmującym fa­cetem z wąsem. Sam na scenie z gitarą czarował publiczność, która siedziała u jego stóp. Byłem pod wrażeniem, ale tak naprawdę poznałem go lepiej, do­piero gdy lepiej nauczyłem się języka francuskiego - dodaje. W spektaklu w postać Brassensa wcieli się Piotr Machalica: - Muszę przyznać, że nie znałem wcześniej te­go autora - mówi aktor. - Wiedzia­łem, że istnieje, ale jego piosenek nie słuchałem. Gdy Wojciech Młynarski, sam przy magneto