Ponad 1,3 tys. zabytkowych kaplic, grobowców i rzeźb znajdujących się na warszawskich Starych Powązkach udało się poddać renowacji dzięki działalności Społecznego Komitetu Opieki nad Starymi Powązkami, który obchodzi w tym roku 40-lecie istnienia.

Chociaż okres II wojny nie poczynił na terenie Starych Powązek bardzo poważnych zniszczeń to jej konsekwencje okazały się zagrożeniem dla znajdujących się tam zabytkowych grobowców i pomników. Ich właścicielami przed 1939 r. było w znacznej części zamożne mieszczaństwo, którego wielu przedstawicieli zginęło podczas wojny lub po jej zakończeniu zostało na emigracji. Ci, którzy pozostali często stracili majątki i nie mieli możliwości prowadzić renowacji rodzinnych pomników, często bardzo okazałych. Niekiedy naprawdę wiekowe obiekty pozbawione opieki zaczęły niszczeć, co zaalarmowało warszawskich historyków sztuki i konserwatorów. Działający aktywnie na rzecz odbudowy i ochrony zabytków prof. Stanisław Lorentz poddał publicyście i działaczowi społecznemu Jerzemu Waldorffowi pomysł stworzenia opiekuna społecznego Starych Powązek. W maju 1974 r. podczas spotkania w ówczesnym Muzeum Historycznym m.st. Warszawy powstał Społeczny Komite