Dziś o godzinie 18:00 odbędzie się pierwszy wykład Ewy Partygi i Agnieszki Wanickiej z cyklu "XIX wiek. Przedstawienia", zatytułowany "Wezbranie Wisły, czyli aktor-obywatel".

W XIX wieku coraz ważniejszym wyznacznikiem tożsamości staje się wykonywany zawód. Najwybitniejsi aktorzy początku wieku, pragnący tworzyć teatr, który "tych zapala, tych dziwi, a tamtych poprawia", traktują swoją profesję jako powołanie i misję. Obywatelskie i społeczne zaangażowanie aktorów, przybierające w XIX wieku bardzo różne formy, można uznać za jeden ze sposobów dojrzewania polskiej inteligencji. Spróbujemy przyjrzeć się rozmaitym praktykom - teatralnym i nie tylko teatralnym - które doprowadziły do tego, że na wystawie fotografii polskiej inteligencji XIX i XX wieku na poczesnych miejscach znalazły się zdjęcia Heleny Modrzejewskiej czy Ludwika Solskiego. Punktem wyjścia będzie komedioopera aktora i literata, Ludwika Adama Dmuszewskiego, "Wezbranie Wisły" (1813) - przykład ówczesnego "teatru faktu", teatru interwencyjnego, reagującego na aktualne problemy z gazetową szybkością, próbującego "zapalać" widzów i angażować ich w debat�