EN

1.07.1960 Wersja do druku

Konfrontacje. Proces Goetza

Jest dwadzieścia tysięcy szlachty,trzydziestu arcybiskupów, piętnastu królów,było trzech na raz cesarzy,papież i antypapież,ale pokażcie mi drugiego Goetza?
Jean-Paul Sartre

"Diabeł i Pan Bóg" jest typowym sartrowskim traktatem filozoficznym. Wszystkie sztuki Sartre'a są formą wypowiedzi teoretycznej na określony temat,wszystkie są związane z tezą egzystencjalistyczną, że czyn tworzył człowieka, że człowiek staje się sobą istniejąc w określonych sytuacjach i poprzez te sytuacje. Jednakże "Muchy ", "Niepogrzebani ","Przy drzwiach zamkniętych" czy "Ladacznica z zasadami " różnią się od Diabła i Pana Boga czy Niekrasowa. Dramaturgia Sartre'a rozpada się jak gdyby na dwie części. W pierwszej konstrukcja, dramatyczna górują nad wywodem teoretycznym. Mamy do czynienia z mniej więcej tradycyjnie zbudowaną sztuką, z akcją, która mogłaby - w pewnym sensie - powstać niezależnie od tez Sartre'a, od wniosków z góry założonych, od tego, co chciał udowodnić. Inaczej mówiąc, sztuki tej grupy mogą się częściowo tłumaczyć same przez się, mają jakąś własną logikę. Inaczej w Diable i Panu Bogu, inaczej w Niekrasowie

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Konfrontacje. Proces Goetza

Źródło:

Materiał nadesłany

Dialog nr 7

Autor:

Elżbieta Wysińska

Data:

01.07.1960

Realizacje repertuarowe