SNOBIZM na zagranicę posiada w Polsce długą i bogatą trady­cję, od renesansowego "wydwarzania", opisanego przez Górnickiego - poprzez "kawalerów modnych" i "fircyków" wieku XVIII, anglomanów w typie Hrabiego i sentymentalnych sawantek a la Telimena z "Pana Tadeusza" czy "Podfilipskich" z końca XIX w. - aż po wielbicieli amery­kańskiego stylu życia za naszych dni. Pisarze polscy ze Słowackim na czele toczyli zaciętą walkę z tą na­rodową chorobą papuzią, a teatr, je­śli wziąć pod uwagę Zabłockiego ("Fircyk w zalotach"), Józefa Korzeniowskiego ("Wąsy i peruka") czy Moniuszkę ("Hrabina", "Straszny dwór") był w tej walce bronią szczególnie groźną. Zjawisko i zagadnie­nie społeczne nie mogło też oczywi­ście ujść uwagi tak bystrego obser­watora życia, jakim był Fredro. Już w początkach twórczości dostarczy­ło mu interesujących momentów w "Mężu i żonie" czy "Panu Geldhabie", aby w "Cudzoziemczyźnie" (1822) wypełnić ramy całej pys