22 sierpnia mija 50. rocznica śmierci Heleny Makowskiej - polskiej aktorki, która była niekwestionowaną gwiazdą kina międzywojennego.

Helena Makowska urodziła się 2 marca 1887 (choć sama aktorka podawała jako rok urodzenia 1893) w majątku Szmakówka w pobliżu Krzywego Rogu na Ukrainie. Pochodziła z polskiej rodziny Woyniewiczów. Jej ojciec był inżynierem i dyrektorem kopalni rudy "Rudnik" w Zagłębiu Donieckim, po zamknięciu której - w roku 1903 - rodzina przeniosła się do Warszawy. Największy wpływ na wybór drogi życiowej młodej Heleny miała kuzynka jej matki - Romana Popiel-Święcicka, aktorka i solistka lwowskiego teatru. To dzięki niej Helena rozpoczęła naukę śpiewu i gry na fortepianie. Zadebiutowała na scenie Filharmonii Warszawskiej, zastępując chorą chórzystkę w skandalizującej operze Richarda Straussa "Salome". Rozgniewany ojciec wysłał ją wówczas na Kursy Handlowe Józefy Siemigradzkiej. W roku 1905 poznała swego pierwszego męża - Juliana Makowskiego, wykładowcę w Wyższej Szkole Handlowej, przyszłego twórcę kodeksu dyplomatycznego. Małżeństwo nie przetrwa�