"Naprawiacz świata". Dramat Thomasa Bernhardta, wyre­żyserowany prze Leszka Pi­skorza - to skrajnie subiek­tywny świat tytułowego boha­tera. Ponury monolog głów­nego bohatera, przerywany niekiedy pojedynczymi zda­niami, wypowiadanymi przez towarzyszącą mu kobietę, wprowadza odbiorcę w świat obsesji, lęków, szyderstw. Na­prawiacz Świata jest chory, chory jest też świat przez nie­go postrzegany. Ucieka w cierpienie i kpinę z wszel­kich wartości, totalne odrzu­cenie innych.