Co prawda "Hrabina Marica" powstała już po rozpadzie Austro-Węgier - jej prapiemiera odbyła się we Wiedniu w lutym 1924 roku i jeszcze tegoż same­go roku (!) rzecz została wy­stawiona w Warszawie - to je­dnak stylistycznie utwór należy jak najbardziej do złotych lat wiedeńskiej operetki, cudownej epoki fin de siecłe, czasów kró­lowania walca i czardasza, oraz śledzenia z wypiekami na poli­czkach historii miłosnych hra­bin i księżniczek. I taka właś­nie jest "Hrabina Marica", jed­na z najbardziej popularnych operetek węgierskiego i Emmericha Kalmana, opowiadają ca o miłości hrabiny do rzeko­mego zarządcy jej majątku. W trakcie scenicznych perypetii, zakończonych, rzecz jasna, szczęśliwie bohaterowie utworu w najbardziej emocjonujących mo­mentach, czy to podczas składa­nia miłosnych deklaracji, czy też w chwilach zdenerwowania wciąż zwracają się do cygań­skiego skrzypka dziwnym tra­fem zawsze znajdującego się pod ręką z prośbą "Gra