EN

2.05.2014 Wersja do druku

Julia i Romeo w nieustającej wędrówce

"Romeo i Julia" w choreogr. Krzysztofa Pastora w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Pisze Katarzyna Gardzina-Kubała w Ruchu Muzycznym.

Najważniejszy jest charakterystyczny język tańca Krzysztofa Pastora Losy tragicznych kochanków opisane przez Szekspira inspirują nieustannie kolejne pokolenia artystów. Miłość, zwłaszcza nieszczęśliwa, zawsze była wdzięcznym tematem dla kompozytorów, malarzy, poetów, również choreografów. Historia namiętności młodych mieszkańców Werony zajmuje wśród wszystkich miłosnych opowieści miejsce szczególne; obrosła w konteksty, otoczona nimbem romantyczności, powielana na tysiąc sposobów. Spośród muzycznych interpretacji historii Romea i Julii największy sukces odniosła partytura Siergieja Prokofiewa, skomponowana na potrzeby baletu. Libretto napisał kompozytor wspólnie z choreografem Leonidem Ławrowskim, premiera odbyła się w 1940 roku w Leningradzie. Od tego czasu arcydzieło Prokofiewa wystawiano po wielokroć w nowych odsłonach choreograficznych, od najbardziej klasycznych po nowatorskie, by wspomnieć Maurice'a Bejarta i Angelina Preljocaja. K

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Julia i Romeo w nieustającej wędrówce

Źródło:

Materiał nadesłany

Ruch Muzyczny nr 4/04.14

Autor:

Katarzyna Gardzina-Kubała

Data:

02.05.2014

Realizacje repertuarowe