Sześć monologów o samotności złożonych w przejmujący monodram "Hantio" zobaczyli widzowie słupskiego teatru Rondo.
Najnowsze przedstawienie Jacka Zawadzkiego koncentruje się wokół problemu samotności - pisze Daniel Klusek w Głosie Pomorza.

Monodram z autorskim scenariuszem, muzyką i inscenizacją opiera się głównie o trzy teksty: "Zbyt głośną samotność" Hrabala, "Maltę" Rilkego i "Księgę niepokoju" Passoa. Jest próbą ukazania wizerunku samotnika za pomocą sześciu monologów połączonych ze sobą jedną osią dramaturgiczną. Bohater, człowiek zmęczony życiem i pracą, ale godny zaufania i w sposobie myślenia niezależny od ludzi i okoliczności, to wnikliwy obserwator, zadumany i przejęty światem. Myśl budzi go, ale też przeraża. Jego pierwowzorem jest Chrystus Frasobliwy, najbardziej zatroskany i najbardziej opuszczony z bohaterów. Jacek Zawadzki prostymi, ascetycznymi niemal środkami wyrazu ukazał samotność głównego bohatera, jego cierpienie i brak zgody na otaczającą go sytuację. Otuchę i wolność daje mu jednak myśl. Tej nikt mu nie zdołał odebrać.