EN

19.04.2003 Wersja do druku

Pieśń o miłości i śmierci

Paweł Mikołajczyk, reżyser i choreograf finałowego spektaklu III Festiwalu Hoffmannowskiego, Polsko-Niemieckiego Festiwalu Operowego, zatytułowanego "Kronika zapowiedzianej śmierci", raz jeszcze udowadniał, że jest bardzo kon­sekwentny w swoim już bogatym życiu artystycznym. Co zresztą wcale nie uła­twia zrozumienia jego wszystkich dzia­łań i nie uzasadnia prowadzonych przez niego poszukiwań twórczych. Już sama decyzja o przyjęciu za punkt wyjścia opowiadania współczesnego kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcii Marqueza (stąd tytuł spektaklu) wyja­śnia motywy podjęcia tematu miłości i śmierci, związanego z nimi przeznacze­nia. Ale historia zaszlachtowanego Santiaga Nasara to ledwie pretekst inspiru­jący realizm fabularny spektaklu. Po­dobnie ocenić można wykorzystanie w spektaklu mówiącej o apokaliptycznej wizji końca czasu i przejściu do wiecz­ności muzyki Oliviera Messiaena (do­kładnie - fragmentów jego "Quatuor pour la fin du Temps").

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Pieśń o miłości i śmierci

Źródło:

Materiał nadesłany

Głos Wielkopolski nr 93

Autor:

Andrzej Chylewski

Data:

19.04.2003

Realizacje repertuarowe