Jakże się zestarzał ów laureat Nagrody Nobla z 1934 roku - Luigi Pirandello! Sztuka, którą przed paroma dniami zaprezentował w Ka­towicach Teatr Dramatycz­ny z Warszawy, w latach dwudziestych przyniosła jej autoro­wi wraz z dwoma innymi utwora­mi - "Sześcioma postaciami sceni­cznymi w poszukiwaniu autora" i "Henrykiem IV" - ogromny suk­ces. Dzisiaj odbieramy ją już tylko jako sztuczną, pseudointelektualną opowiastkę z życia wyższych sfer. Oryginalna może tylko pozostała poetyka. Obiecuje jednak więcej niż jest w stanie przekazać w swoim końcowym uogólnieniu filozoficz­nym. Dramat Pirandella "Żeby wszyst­ko było jak należy" zajmuje się pe­rypetiami dwóch ojców wydanej co dopiero bogato za mąż panny Pal­my. Który z tych ojców jest praw­dziwy? Obaj wydają się mówić przekonywająco, ale nie dowiemy się nigdy, który z nich kieruje się uczciwością, a który urojeniem, czy wyrachowaniem. Sympatia autora leży wyraźnie po stronie radcy st