Ponieważ jestem admiratorką repertuaru Teatru Dramatycznego, niechętnie recen­zuję spektakle, które nie wzbudziły mojego entuzjazmu, zwłaszcza że wbrew własnej woli znalazłabym się w chórze agresywnych krytykantów. Stąd odwlekanie w czasie omówienia "Kamasutry", przedstawienia, którego premie­ra w Teatrze na Woli miała miejsce w styczniu. Komentarz do spektaklu, zamieszczony w programie, przynosi oczywiście wiele in­teresujących materiałów źródłowych, trudno jednak z tego automatycznie stworzyć spójny spektakl. Na ile jest przydatny realizatorom, a na ile stanowi erudycyjny balast, odpowiedź daje wystawiona adaptacja tego dzieła autor­stwa Edyty Dudy-Olechowskiej. Mam jednak wrażenie, że lepsze efekty przynosi adapta­cja dokonana przez reżysera spektaklu, który kształt sceniczny ma w głowie już na etapie lektury tekstu - myślę tu o doświadczonej re­żyserce Aldonie Figurze, także autorce wielu adaptacji. Często bowiem te dwa zamysły się b