"Grek Zorba" - to synonim suk­cesu. Artystyczne laury i szeroką popularność zyskała najpierw po­wieść, następnie film, a obecnie ba­let. Kariera tanecznej wersji tego tytułu jest doprawdy błyskotliwa. Światowa prapremiera dwuaktowego baletu w Arena di Verona (1988 r.) była wydarzeniem artystycznym, które dzięki telewizyjnym retrans­misjom poznały rzesze widzów w wielu krajach. Następnie wprowa­dziły go do swych repertuarów kolej­ne teatry operowe: Łodzi, Rzymu, Warszawy, Aten i Sofii. Nadto, tan­cerze łódzcy i warszawscy prezen­towali to dzieło podczas tournees w Argentynie, Brazylii, Egipcie, Fran­cji, Grecji, Hiszpanii, Izraelu, Luk­semburgu, Niemczech i we Wło­szech. Jakie są powody nadzwyczaj­nej popularności tego baletu, można się przekonać oglądając jego kolejną realizację - w poznańskim Teatrze Wielkim. Do najgośniejszych składników "Greka Zorby" należy muzyka Mi-kisa Theodorakisa. Ta potężna w formie kompozycja (duża orkiestr