"Rzecz o banalności miłości" w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pisze Mirosław Winiarczyk w idziemy.

Postać wybitnej myślicielki niemieckiej żydowskiego pochodzenia Hannah Arendt stale fascynuje współczesnych. Nie tylko z uwagi na jej prace na temat systemów totalitarnych, lecz przede wszystko ze względu na głębokie rozważania na kanwie procesu Adolfa Eichmanna w Jerozolimie w 1961 r. W latach 20. i 30. XX wieku, zanim wyjechała do USA, Hannah Arendt jako młoda studentka i doktorantka w Niemczech miała romans z wybitnym filozofem Martinem Heideggerem. Tych właśnie zdarzeń dotyczy wystawiona w Teatrze Dramatycznym kameralna sztuka "Rzecz o banalności miłości" izraelskiej pisarki Savyon Liebrecht. Reżyser Wawrzyniec Kostrzewski przeniósł na scenę tekst sztuki w sposób ascetyczny, na pierwszy plan wysuwając kreacje aktorskie ustawione w kilku płaszczyznach czasowych. W zawalonym starymi książkami pomieszczeniu w 1975 r. Hannah Arendt przyjmuje młodego przybysza podającego się za doktoranta z Jerozolimy. Coraz bardziej burzliwy dialog prowokuje Arendt do w