"W bogatej kulturze Krakowa XX wie­ku kabaret miał swoje odrębne i ważne miejsce. Był spontaniczną wypowiedzią artystyczną ludzi wolnych, artystów ma­jących inne zdanie od wszystkich pozo­stałych, był prowokacją, zabawą, szyder­stwem, manifestacją oporu wobec ruty­ny mieszczańskiego życia. W czasach PRL-u - także wobec gwałtu na przynależnej człowiekowi naturalnej wolności myślenia i mówienia. Był też rodzajem miniteatru, gdzie na niewielkiej scence występowali zarówno aktorzy, jak i ama­torzy, pisarze, muzycy, plastycy, a tak­że ludzie najdziwniejszych zawodów. Chcielibyśmy pokazać w naszym więk­szym teatrze ten dziwny i fascynujący świat. Nie tylko historyczny, bo przecież jeden z najważniejszych kabaretów - Piwnica pod Baranami - działa nadal. To nie będzie próba odtworzenia progra­mów artystycznych. Kabaret powstaje w swoim czasie, dla określonej publicz­ności, i nie da się go powtórzyć. Więc będą to raczej opowieści o tam