Granie Gombrowicza to dla aktora zawsze wy­zwanie i ciekawe doświadczenie. Zarówno "Iwony, księżniczki Burgunda", jak "Ślubu" i ostatniego dramatu - "Operetki" nie da się zagrać żadnym ze znanych "sposobów" czy "chwytów", bowiem "forma" odwołuje się nie tyle do techniki, co przede wszystkim niekonwencjonalnej wyobraźni i intelektualnego zaplecza artysty. Na tydzień przed premierą "Operetki" Witolda Gombrowi­cza w Teatrze im. Stefana Jara­cza w Olsztynie aktorzy opo­wiadają, jak dochodzą do owej gombrowiczowskiej formy. Władysław JEŻEWSKI - Książę Himalaj: - Specyfika dramaturgii Wi­tolda Gombrowicza stawia przed wykonawcą szczególnie trudne i skomplikowane zada­nia aktorskie. Zwłaszcza war­stwa językowa dramatów, a szczególnie "Operetki" na­stręcza rzeczywiście poważne trudności od strony nawet czysto technicznej. Wszystko to bierze się bezpośrednio z for­malnego charakteru dramaturgii Gombrowicza polegającej na całkowicie kreatywnym pod