MOŻLIWE, że "Kuchnia" Weskera będzie największym wy­darzeniem sezonu teatralnego we Wrocławiu. Będzie zapewne cie­szyć się powodzeniem wszystkich widzów, tych bardziej wymagają­cych, i tych, którzy rzadko tylko bywają w teatrze. Nie byłbym w zgodzie z własnym sumieniem, gdy­bym twierdził, że przedstawienie Laskowskiej jest skończoną dosko­nałością, gdybym bez zastrzeżeń za­akceptował każdy szczegół, każdą propozycję aktorską - ale czy ma jakikolwiek racjonalny sens dzielenie włosa na czworo, gdy otrzymu­jemy tak sugestywną dawkę wra­żeń, gdy uczestniczymy w przedsta­wieniu tak żywym, wciągającym, mocnym, jak rzadko kiedy, nie tyl­ko w tym mieście i w tym te­atrze... Chyba przez połowę czasu trwania spektaklu nie dzieje się nic innego, jak to, od czego na ogół widz szu­ka azylu właśnie m.in. w teatrze. Oglądamy wściekłą, mechaniczną, ogłupiającą pracę kucharzy, kelnerów, cukierników, pomywaczy wykonujących