Wobec wydarzenia artysty­cznego jakim stało się wy­stawienie w Starym Tea­trze "Wzorca..." pozostaje mi je­dynie wymienić kolejno... Sie­dem Cnót Głównych autora i re­żysera tego spektaklu - TA­DEUSZA BRADECKIEGO. Cnota pierwsza - inteligen­cja. Pozwoliła ona Bradeckiemu stworzyć interesującą fabularnie i formalnie sztukę. Sztuka ta jest tym atrakcyjniejsza, że ob­fituje w wieloznaczności i dzię­ki nim głęboko osadza się w tradycji europejskiej i polskiej. Pod pretekstem igraszki formal­nej (teatr w teatrze), bawiąc się jarmarczną stylistyką (w sferze języka, obrazu i konwencji gry) Brodecki zabiera głos w spra­wach poruszających każdego z nas. Każdy z nas bowiem jest poddanym: jako obywatel dane­go państwa i jako wyznawca danej religii lub ideologii. A "Wzorzec..." najogólniej rzecz biorąc jest sztuką o władzy. Władzy człowieka nad ludźmi i Idei nad człowiekiem. O ich wzajemnych zależnościach i sprzecznościach. Jest też sztuka Bra