Autor "gry w dwóch częściach" pt: "Rabelais" Jean Louis Bar­rault stawia swym scenariuszem - opartym głównie na pięcioksięgu "Gargantua i Pantagruel" - przed teatrem iście renesansowe zadanie. Proponuje przerzucenie pomostu między wiekiem XVI i XX. Propo­nuje zbudowanie widowiska w opar­ciu o różnorodne konwencje, a ta­kże rodzaje teatru, a nawet o wspie­ranie szeregu scen sztuką pantomimiczną i baletową. Renesansowe "nic, co ludzkie nie jest mi obce", uzupełnia na planie czysto artysty­cznym propozycjami przetworzenia w nową wartość różnorodnych środ­ków i tradycji sztuk widowiskowych. I jeszcze wyjściem poza konwencję, propozycją stopienia w jedno życia i teatru, a przynajmniej zatarcia ostrych granic między sceną i wido­wnią. Część tych postulatów zaakcepto­wał twórca polskiej prapremiery "Rabelais'ego" Bogdan Jerkowić. Na scenie wrocławskiego Teatru Pol­skiego zrealizował rozbuchane, tę­tniące życiem widowisko, w którym próbuj