Afisz. Sugestywny afisz, uka­zujący szyny wybiegłe w dal i znaczące drogę do Marsylii i dalej, drogę do przemocy w Maroku, Algerze, Tunisie, dro­gę do kapitalistycznej, kolonial­nej, brudnej wojny w Vietnamie. I czerwony sztandar, trzepo­czący na wietrze, sztandar wszy­stkich ludzi pracy, wszystkich ludzi uczciwych, powstrzymu­jący krwawą po tych szynach jazdę - jak Raymonde Dien, jak Henri Martin, skupiający całą uczciwą, narodowa Fran­cję do oporu przeciw polityce zguby i hańby, sztandar, pod którego znakiem dokerzy Mar­sylii i Tulonu strącają w morze broń nasyłaną przez amerykań­skiego arcyagresora swoim eu­ropejskim sługusom i pachoł­kom. Tak mówi skomponowany przez Trepkowskiego afisz o sztuce Gruszczyńskiego i dobrze wyraża idee nowej sztuki mło­dego poety i dramatopisarza. Gruszczyński - cytujemy jego wstępne słowa "od autora" - wie, że "Francja prawdziwa Francja ludu pracującego, któ­rej przewodnikiem jest klasa robotnicza i jej