Autorzy adaptacji Piotr Cieślak i Jacek Buras próbowali nadać fragmentom sztuki Karla Krausa kompozycję teatru brechtowskiego, z dystansem w grze, z akcją przery­waną komentarzami i fragmentami śpiewanymi. Ponieważ wybrane przez nich sceny nie łączą się w precyzyjny mechanizm, jakim były sztuki Brechta, zamiar ten nie powiódł się. Bohaterem Krausa jest cała ludzkość, gdy tymczasem Brechta interesowali pojedynczy ludzie, na przy­kładzie których pokazywał on swoje poglądy na świat. Nie czytałem sztuki Krausa i podejrze­wam, że prócz tłumacza, reżysera i gro­na germanistów niewielu ludzi w Polsce zna ten liczący 800 stron tekst - dzieło życia zmarłego w 1936 roku wiedeńskie­go publicysty i pisarza. Podobnie jak do niedawna Hermann Broch, Kraus był w Polsce prawie nieznany, uchodził głównie za autora złotych myśli, których zbiór ukazał się w latach 70. Tymcza­sem świadectwa współczesnych: Brocha, Manna, a zwłaszcza Eliasa Canettiego,