EN

10.12.2012 Wersja do druku

Chodźmy do bunkra, gdzie nasze miejsce

Kto jeszcze rozmawia o teatrze? My rozmawiamy, czekając na coś w bunkrze, w bunkrze sztuki, jaka to ładna metafora na życie teatralne w Polsce - pisze z Krakowa Marzena Sadocha.

Poniedziałek 3.12.2012 ZASIAĆ, PODLEWAĆ I PATRZEĆ, JAK ROŚNIE Edukacja teatralna jako hasło na sztandary, edukacja teatralna jako pilna potrzeba od zaraz, nie jedz, nie pij, nie śpij, przestań oddychać dopóki nie zejdziesz ze sceny pooglądać krajobrazu z drugiej strony. Po drugiej stronie chłonna wszystkiego masa gremlinów. Teatr nie musi wiele robić, żeby do siebie przekonać. Wystarczy, że kiwnie palcem. Chłonna wszystkiego masa zostawia komputery i wyłącza komórki (no może ścisza). To właśnie nadzieja. Albo w innym języku: inwestycja. Co zrobiłeś dla przyszłości? Ten nieszczęśliwy chłopiec sam wybiegnie ze swojego pokoju, jeśli tylko ktoś mu powie, co jest poza nim. "Tajemniczy ogród", reż. M. Opaliński, dram. I. Kaszkowiak, Scena Kameralna, cykl "Czynne poniedziałki" . Wtorek 4.12.2012 PIERWSZA PRÓBA "powiada się, że poszukujemy sensu otóż nie sądzę, żebyśmy poszukiwali właśnie sensu chodzi nam bardziej o doświadczenie

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał własny

Materiał własny

Autor:

Marzena Sadocha

Data:

10.12.2012

Wątki tematyczne