No i wreszcie spektakl, o którym się bę­dzie mówiło długo. To "Merylin Mongoł" w reż. Barbary Sass, w przywoływanym już tu Teatrze im. S. Jaracza. Na sukces zapracowało wiele elementów: przede wszystkim sam dramat, napisany już w okresie pierestrojki, dzieło najwybitniej­szego współczesnego pisarza rosyjskiego Nikołaja Kolady, przekonująca wizja reżysersko-scenograficzna pozwalająca zwielokrotnić i odnieść także do współ­czesnych realiów polskich wymowę tek­stu, wreszcie zapierające dech w piersiach aktorstwo Gabrieli Muskały wsparte świetnymi partnerami: Ewą Beatą Wi­śniewską, Mariuszem Jakusem, Markiem Kałużyńskim. Nikołaj Kolada stworzył rzecz o beznadziei rosyjskiej prowincji, braku perspektyw dla żyjących tu ludzi, podobnie jak jego wielcy poprzednicy, tyle że przesunął to w czasie - do przodu. Pod­łe warunki życia i pracy determinują po­stawy i charaktery ludzi; jedynym sposo­bem by przywrócić człowieczeństwo jest - ucie