"Patryk K." - monodram w wykonaniu Krzysztofa Grabowskiego w Teatrze w Oknie w Gdańsku. Pisze Jarosław Kowal na portalu gdansktown.pl.

Samotność na scenie obciąża 100% uwagą widzów, każde potknięcie aktora zostanie wychwycone, każde przejęzyczenie wybrzmi nieprzerwane przez kompana z grupy. Dla Krzysztofa Grabowskiego nie stanowi to jednak problemu, nawet gdyby się pomylił to zrobiłby to z taką naturalnością, że nikt by nie zauważył. Z odpowiednio odległej perspektywy wiele ludzkich tragedii nabiera komicznego charakteru. Dla przykładu wystarczy wspomnieć wszystkie wcielenia Adasia Miauczyńskiego, zbiorowego bohatera filmów Marka Koterskiego. Fatalne dzieciństwo, koszmarna praca, miłosne wyobcowanie, czasem nawet zbrodnia. Całość wtopiona w realia znane każdemu (jeśli nie z własnego doświadczenia to przynajmniej z obserwacji/opowieści): futbolowy reżim okupantów telewizora, opracowywanie strategii podchodów do wymarzonego przedstawiciela płci przeciwnej, dzieciństwo ograbione z dziecinności. Niby nie ma w tych wszystkich nieszczęściach niczego śmiesznego, a jednak skompilo