Wspomnienie Barbary Osterloff o Adamie Hanuszkiewiczu i Jana Englerta o Andrzeju Łapickim, zdjęcia z przedstawień, reprodukcje projektów scenograficznych znalazły się w wydanej właśnie kronice Teatru Narodowego w Warszawie - albumie dokumentującym działalność sceny.

Kronika po raz pierwszy ukazała się w 1962 roku z inicjatywy ówczesnego dyrektora Teatru Narodowego Kazimierza Dejmka. Zbiera aktualne informacje na temat zespołu, premier, działań impresaryjnych, edukacyjnych i wydawniczych teatru. W kronice sezonu 2011/12 opublikowano m.in. artykuł krytyka teatralnego Barbary Osterloff "Zjawisko Hanuszkiewicz", wspomnienie dyrektora artystycznego Narodowego Jana Englerta o Andrzeju Łapickim oraz esej teatrologa Michała Mizery "Aktorzy narodowi". Barbara Osterloff zauważa w swoim tekście, że zjawisko nazywane "teatrem Hanuszkiewicza" to głównie klasyka inscenizowana w sposób, który bulwersował, bo wiązał się z daleko sięgającą ingerencją w materię literatury. "Tym właśnie Hanuszkiewicz wyróżniał się spośród innych świetnych inscenizatorów, tworzących swoje teatry o rozpoznawalnej odrębności i stylu, a jak wiadomo, był to w teatrze polskim czas obfitości (o której dziś myślę z zachwytem i sentymentem).