Kiedy po raz pierwszy odwiedziłam ERWINA AXERA w jego pięknym warszawskim domu, u progu powitał mnie człowiek, od którego emanował wdzięk, szyk. Człowiek o nienagannych manierach i o cudownej lwowskiej gościnności -wspomina Jolanta Ciosek w Dzienniku Polskim.

Zmarł Erwin Axer, wybitny reżyser, eseista, pedagog, jeden z największych twórców powojennego teatru polskiego, wieloletni dyrektor warszawskiego Teatru Współczesnego. Odszedł człowiek, bez którego na pewno teatr polski nie będzie już taki sam, bo zabraknie mu mądrości, smaku, inteligencji i kultury Erwina Axera. Urodził się 1 stycznia 1917 roku w Wiedniu. Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Był absolwentem Wydziału Sztuki Reżyserskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (1939). Debiutował jednoaktówką Eugene'a O'Neilla "Księżyc nad Karybami" na scenie Teatru Narodowego. Przed wojną przygotował jeszcze na tej scenie operę "Nędza uszczęśliwiona" Macieja Kamieńskiego (1938) i "Zwiastowanie" Paula Claudela oraz w marcu 1939 roku "Pannę Julię" Augusta Strindberga. Przez pierwsze dwa lata wojny pracował jako reżyser i aktor w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie. Tam też wyreżyserował w 1941 roku "Pannę Maliczewską" Gabrieli Zapol