50 aktorów, z czego większość znakomitych, znanych i uznanych w całym kraju, wcielających się tu w blisko 150 postaci; 150 strojnych kostiumów z różnych epok i kultur; cztery i pół godziny akcji na scenie. To "Rękopis znaleziony w Sa­ragossie" Jana Potockiego, w adaptacji i reżyserii dyrektora Teatru, Tadeusza Bradeckiego. W Krakowie tylko on mógł się por­wać na takie szalone i fascynu­jące przedsięwzięcie. Rozmachowi scenicznemu odpowia­da treściwy i pokaźny program do przedstawiania, z którego życiorys Jana Potockiego (przedrukowany z wydania "Rękopisu..." z 1857 r.) i bły­skotliwy, choć nieco minoderyjny, esej samego Bradeckiego "W poszu­kiwaniu zagubionego pisma" - czyta się z przyjemnością i pożytkiem. Rzeczywiście, zdumiewająca to postać - Jan Potocki, jego życie i twór­czość - wielki pan, uczony, pisarz, ekscentryk, melancholik, podróżnik gnany niepokojem. Tyleż elementów renesansowych, oświeceniowych, ba­rokowych