EN

22.05.2012 Wersja do druku

Wspomnienie: Ewa Starowieyska (1930-2012)

Stworzyła wybitne wizualne oprawy do wielu najważniejszych polskich spektakli XX w. Z dokumentacji ZASP wynika, że w ostatnim półwieczu zaprojektowała ponad 200 scenografii, i to nie tylko dla teatru dramatycznego, ale też operowego. Projektowała również kostiumy do filmów. We wspomnieniach Beaty Tyszkiewicz empirowa suknia z filmu "Popioły", autorstwa właśnie Starowieyskiej, była jedną z najpiękniejszych, w jakich grała. Urodziła się 2 grudnia 1930 roku w Katowicach. Pasję plastyczną wyniosła z rodzinnego domu. Jej ojciec Tadeusz Łobos był architektem. "To on pierwszy artystycznie mnie ukształtował" - wspominała. Wybór studiów był zatem czymś naturalnym. Studiowała na warszawskiej ASP na Wydziale Scenografii, gdzie otrzymała dyplom w 1956 roku. Weszła do środowiska twórczych i barwnych ludzi. Jednego z nich, Franciszka Starowieyskiego, poślubiła, choć związek ten okazał się nietrwały. Scenograficznie Starowieyska zadebiutowała na s

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wspomnienie: Ewa Starowieyska (1930-2012)

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Wyborcza - Stołeczna nr 118

Autor:

Teresa Sołtysiak

Data:

22.05.2012