"Ariadna na Naxos" w reż. Włodzimierza Nurkowskiego w Operze Krakowskiej w Krakowie. Pisze Anna Woźniakowska w Dzienniku Polskim.

Ta myśl nie tylko mnie chodziła po głowie w trakcie sobotniej premiery Richarda Straussa w Operze Krakowskiej. Zarysowana przed stu laty osnowa libretta przygotowanego dla Straussa przez Hugona von Hofmannstahla - bogacz ubarwiający muzycznym teatrem proszoną kolację, nakazuje operę seria i burleskę grać jednocześnie, by goście się nie nudzili - wybornie przystaje do naszych czasów, kiedy to każdy dysponujący choć odrobiną władzy (także pieniądza) uważa swój gust za obowiązujący, nic licząc się z wrażliwością innych. Ta aktualność tematu to jeden z walorów, choć nie najważniejszy, sobotniej premiery będącej bez wątpienia ważnym momentem w powojennej historii krakowskiej sceny operowej. Oto Opera Krakowska po raz pierwszy zmierzyła się z wielkim wyzwaniem, przede wszystkim muzycznym, jakim są opery Richarda Straussa i - to trzeba powiedzieć od razu - podołała trudnemu zadaniu. Spektakl, który w warstwie dźwiękowej zgodnie z założeniami l