Oko za oko, ząb za ząb. Ta zasada miała zawsze swoich zwolenników. Spoliczkowany chętnie oddaje policzek bliźniemu swe­mu. Ariel Dorfman w sztuce "ŚMIERĆ I DZIEWCZYNA" dotyka tematu rozliczeń w Chile. Skończył się terror, nastała demo­kracja, ale trudno zapomnieć o zaszłoś­ciach systemu totalitarnego, zwłaszcza gdy było się jego bezpośrednią ofiarą. Paulina Salas dobrze pamięta - mimo że minęło piętnaście lat - jak się nad nią znęcano. Zajmuje radykalną postawę wo­bec oprawców. Pała zemstą za swój kosz­mar. Opowiada się za wymiarem sprawied­liwości na własną rękę, co czyni z nadgorliwością. Przy takim nastawieniu żony, fatalna jest pozycja jej męża Gerrado Escobara, praw­nika, byłego opozycjonisty, którego prezy­dent powołał do komisji badającej gwałce­nie praw człowieka. A tu w jego domu wy­bucha taki skandal! Zaprosił doktora Ro­berta Mirandę, przypadkowego znajomego z autostrady, który usłużył mu pomocą dro­