No i mamy pierwsze wydarzenie nowego sezonu kulturalne­go. Oczywiście krytyka będzie się jeszcze długo kłócić o jego rangę artystyczną, ale nie zmienia to faktu, że najwięcej mówi się o inscenizacji sztuki "Śmieć i dziewczyna" Ariela Dorfmana, przygotowanej przez Jerzego Skolimowskiego w warszaw­skim Teatrze Studio. Nie ma wątpliwości, że sztuka Dorfmana, Argentyńczyka uznającego za swoją drugą ojczyznę Chile (to fakt ważny dla jego pisarstwa), należy do najciekawszych dramatów współ­czesnych ostatnich lat. Nic dziwnego, że święci wielkie sukcesy na całym świecie, a zagrania w niej podejmują się największe gwiazdy, m.in. w Nowym Jorku w trzy postacie wcielili się Gene Hackman, Glen Close i Richard Dreyfus. Ariel Dorfman podejmuje bardzo ważny problem rozliczenia się z przeszłością, prawa do wymierzenia kary przez ofiary. Te uniwersalne zagadnienia podane są w sensacyjnej, niemal kry­minalnej konwencji. Oto Paulina, ofiara tortur reżimu,