KAŻDE przedstawienie sztuki Brechta to przeniesienie widza w szczególną atmosferę, utkaną z poezji, liryki, rozważań filozoficznych a nade wszystko współczucia dla krzywdy człowieka oraz rewolucyjnego buntu przeciw istniejącym dotychczas stosunkom społecznym. Takie jest też "Kaukaskie kredowe koło", które określić by można jako powiastkę filozoficzną, obficie przyprawioną ludowym sosem. Sztuka ta napisana w roku 1947 znajduje się pod wyraźnym wpływem krzywd, jakich doznawali w czasie ostatniej wojny i jarzma hitlerowskiego ludzie prześladowani, ścigani, ukrywający się, śmiertelnie przerażeni. Właściwa bohaterka sztuki, to znowu jak w "Matce Courage" kobieta dźwigająca ciężar ponad siły i mimo przeciwieństw nie ustająca w swym nadludzkim trudzie. Tylko że mała wątlutka Grusza, ponosząca wielkie ofiary dla nie swojego a ukochanego dziecka, wędrująca dni i noce po ogarniętym pożogą wojenną kraju dla uratowania małego Miszy, jest znac